Ponieważ wspomniałam o opiece społecznej, zatrzymajmy się przez chwilę przy zagadnieniu świadczeń socjalnych. Dzięki stosownym rozporządzeniom unijnym, podlegamy pod zasadę koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Brzmi groźnie, a jednak jest to dla nas spory przywilej. Oznacza mniej więcej tyle, że jako członkowie Unii Europejskiej, zatrudnieni w innym unijnym kraju, mamy prawo do rent i emerytur, oczywiście po spełnieniu odpowiednich wymogów.
Po pierwsze, unijne prawo zabrania dyskryminacji. Po drugie, gdy pracujemy w innym państwie członkowskim niż Polska, podlegamy pod zasady prawne tego właśnie państwa. Po trzecie (to chyba najważniejsze) do zagranicznej emerytury wliczany jest nam okres zatrudnienia, ubezpieczenia czy zamieszkania w innych krajach członkowskich (o ile oczywiście było to zatrudnienie legalne).
Dodatkowo, jeśli uzyskamy emeryturę czy rentę zagraniczną, ale zdecydujemy się na powrót do Polski, pieniądze te muszą być regularnie przesyłane na nasze konto w kraju. Pisałam już, że osoba, która decyduje się na pracę w krajach Unii Europejskiej, traktowana jest identycznie, jak pracownik „miejscowy” – ma te same obowiązki, ale i prawa. Sytuacja nie zmienia się w kwestii świadczeń rodzinnych, jednak nie ma w tym przypadku ogólnych europejskich zasad. Każde państwo kieruje się własnym prawem. Podobnie jest w przypadku pomocy społecznej, aczkolwiek -jak wspomniałam – w tej kwestii rządy unijnych państw są szczególnie wyczulone.
One Response to “Świadczenia socjalne za granicą”
Leave a Reply