Praca za granicą

30 May 2009

Mimo kryzysu masowych powrotów z emigracji jak nie było, tak nie ma. Z 2,5 mln osób przebywających za granicą w 2008 r. wróciło mniej niż 200 tys. W tym ma być podobnie.

Skąd ta determinacja w trwaniu na emigracji? Po pierwsze, z dość powszechnego przekonania, że i Polskę może dotknąć autentyczny kryzys, a o pracę w kraju, i to gorzej płatną, będzie coraz trudniej. Po drugie, ludzie pobyli trochę na Zachodzie i sami widzą, że poziom życia, mimo problemów gospodarczych, jest w starej Unii ciągle wyższy niż w Polsce. Decyzje osób pracujących za granicą są więc racjonalne. Nie tylko dlatego, że emigranci zdążyli oswoić obcą rzeczywistość i znaleźć w niej miejsce dla siebie. Najczęściej wyjeżdżali w poszukiwaniu pierwszej pracy (trzy czwarte wśród najnowszych emigrantów ma mniej niż 35 lat), więc teraz nie bardzo mają do czego wracać.

24 Mar 2009

Idealnym rozwiązaniem byłoby znalezienie pracy i mieszkania jeszcze przed wyjazdem do Wielkiej Brytanii. Zalet takiej opcji wymieniać chyba nie trzeba – przede wszystkim zaoszczędziłoby to nerwów związanych z poszukiwaniem odpowiedniego zajęcia, ale też nieco pieniędzy (gazety przecież kosztują, tak samo bilety na komunikację miejską, którą trzeba by się poruszać od jednego pracodawcy do drugiego).

23 Mar 2009

Gdzie szukać pracy w Wielkiej Brytanii? Unijne prawo zabrania pobierania opłat za pośredniczenie w szukaniu zatrudnienia. Dodatkowo brytyjskie agencje pośrednictwa muszą mieć stosowną zgodę na działalność, wydaną przez tamtejsze Ministerstwo Pracy. Znajomość tych zasad to pierwszy krok do sukcesu -w innym przypadku bowiem można zostać wykorzystanym przez nieuczciwych „pośredników” (informacje o oszustach można przekazywać Ambasadzie Wielkiej Brytanii w Polsce pod bezpłatnym numerem telefonu 0-800 133 229). Pamiętaj, że jako legalny pracownik podlegasz temu samemu prawu pracy, co wszyscy Brytyjczycy i obywatele innych krajów unijnych. Dodatkowo, jeśli przepracujesz w Wielkiej Brytanii co najmniej dwanaście miesięcy, będzie miał prawo do pobierania zasiłków różnego typu.

20 Mar 2009

Jeśli pozostaniesz w Szwecji dłużej niż trzy miesiące, musisz postarać się w urzędzie imigracyjnym (Migrationsverket – adres poniżej) o zezwolenie na pobyt (uppehlllstillstlnd). Jest to o tyle ważne, iż dokument ten (oraz ważny paszport) będzie Ci potrzebny w urzędzie podatkowym, gdzie przyznany zostanie Ci szwedzki NIP (personnummer), czyli dziesięcio-cyfrowy numer identyfikacji podatkowej. Podczas składania wniosku o pozwolenie na pobyt potrzebny Ci będzie kontrakt pracowniczy (o ile oczywiście będziesz już go miał). Gdy się zarejestrujesz, musisz powiadomić o tym fakcie szwedzki urząd pracy.

25 Feb 2009

Wśród krajów Unii Europejskiej, do których Polacy zamierzają udać się po trochę grosza, Hiszpania znajduje się pod koniec stawki. Zdecydowanie przegrywa z potęgami takimi, jak Wielka Brytania, Irlandia czy Niemcy. Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej wyliczyło, że w ciągu najbliższego dziesięciolecia wyjedzie do Hiszpanii do 45 tys. naszych rodaków, czyli – w wersji maksymalnej – o 78 tys. mniej niż na Wyspy Brytyjskie.

Mimo to Hiszpanie woleli się zabezpieczyć przed napływem obcej siły roboczej, wprowadzając dwuletni okres przejściowy. Mimo okresu przejściowego, pracę w Hiszpanii znaleźć można stosunkowo łatwo. Wszystko dzięki umowie podpisanej między rządami polskim i hiszpańskim o wzajemnym przepływie pracowników. Zdarzyć się jednak może, że teoria za nic nie będzie przystawać do praktyki – bezrobocie w Hiszpanii sięga 11%, wobec czego pierwszeństwo w procesie zatrudniania mają oczywiście Hiszpanie.

12 Feb 2009

Jeśli zamierzasz najpierw znaleźć pracę, a dopiero potem wyjechać za granicę, pamiętaj, że pierwszy kontakt z potencjalnym pracodawcą to swego rodzaju „być albo nie być”. W pierwszej kolejności przyszły szef najprawdopodobniej poprosi Cię o życiorys (CV) i list motywacyjny, rzecz jasna po angielsku lub w języku kraju, do którego się wybierasz. Nie muszę chyba wspominać, że oba dokumenty powinny być napisane bezbłędnie, przejrzyście i jak najbardziej komunikatywnie. Pierwsza zasada – nie zmyślaj! Zawsze istnieje możliwość, iż potencjalny pracodawca będzie chciał sprawdzić, czy naprawdę w firmie X byłeś kierownikiem, czy może tylko jednym z wielu podwładnych. Jeśli wyjeżdżasz jako opiekunka do dzieci, nie pisz, że wprost kochasz prasować, gdy w rzeczywistości z żelazkiem masz tyle do czynienia, co nic. Skup się raczej na rzeczywistych zaletach – oprócz nabytych i potwierdzonych odpowiednimi świadectwami umiejętności opisz także swoje cechy charakteru, określ zainteresowania i cele, jakie zamierzasz osiągnąć.