Do młodych, bezdzietnych i niezamężnych kobiet kierowana jest oferta wyjazdów w charakterze au pair, a więc opiekunek do dzieci. Od kandydatek oczekuje się, by miały nie mniej niż 18 lat, ale nie więcej niż 29-30 (górna granica to w większości przypadków 26-27 lat). Idealna au pair powinna mieć prawo jazdy, znać w stopniu umożliwiającym komunikację język kraju, do którego się wybiera (bądź inny wskazany przez organizatora), oraz mieć doświadczenie w opiece nad dziećmi. Przyda się również zapał do pracy, ponieważ do obowiązków au pair wlicza się „drobne” prace domowe, jak sprzątanie, prasowanie, czy zmywanie naczyń.
Wyjazdy w charakterze au pair nie są zdecydowanie wyjazdami czysto zarobkowymi. Szansa na odłożenie większej sumy pieniędzy jest zresztą zbliżona do zera. Pieniądze, jakie za swą pracę otrzymuje opiekunka, to raczej symboliczne kieszonkowe. Czy wobec tego warto? Zdecydowanie. Taki wyjazd to po pierwsze prawdziwa szkoła życia, po drugie dla wielu młodych dziewcząt pierwsza poważna próba stawienia czoła obowiązkom, po trzecie lekcja odpowiedzialności za siebie i innych, po czwarte… można by właściwie wymieniać bez końca!
Trzeba podkreślić, że au pair nie tylko opiekuje się cudzymi dziećmi oraz dba o porządek w domu zagranicznych pracodawców. Częścią programu są zajęcia w szkole językowej. W zależności od warunków, jakie oferuje firma organizująca wyjazd, lekcje opłaca rodzina goszcząca bądź sama au pair. Pracodawcy zapewniają ponadto zakwaterowanie, wyżywienie i ubezpieczenie. Może się również zdarzyć, że opłacą podróż w obie strony, jednak jak już napisałam – wszystko zależy od oferty organizatora.
Co wolno opiekunce
Au pair ma zazwyczaj prawo do dwóch tygodni płatnego urlopu (jeśli jest to pobyt roczny) i wolnych weekendów. Czas jej pracy nie może przekraczać trzydziestu godzin tygodniowo, co – odliczając sobotę i niedzielę – daje sześć godzin dziennie. Jednym z celów pobytu w charakterze au pair jest zapoznanie opiekunki z kulturą kraju, do którego się wybierze. W przypadku przebywania z zagraniczną rodziną całą dobę, na pewno nie będzie to trudne! Dodatkowo -jeśli trafisz na pracodawców zamożnych – masz szansę na liczne turystyczne atrakcje, jak choćby ciekawe wakacje w egzotycznym miejscu.
Skupmy się teraz na kosztach. Aupair musi zapłacić za pośrednictwo firmie organizującej wyjazd (ok. 500-800 zł) oraz za wizę (opłata zależna od kraju, do którego się jedzie). Jeśli nie ma prawa jazdy, czeka ją kolejny wydatek (kurs, egzaminy i inne opłaty – ok. 1200 zł). Kurs językowy (w przypadku, gdy nie zapewnia go rodzina goszcząca) kosztuje średnio od 100 do 400 euro miesięcznie. W trakcie poszukiwań odpowiedniej oferty należy też zwrócić uwagę, kto pokrywa koszty podróży – wiadomo, że czym dalej, tym drożej. Powinno się także doliczyć koszt drobnych prezentów dla pracodawców (na pewno pozwolą przełamać pierwsze lody).
Jeśli jesteś zdecydowana, przejrzyj oferty jak największej liczby firm. Weź pod uwagę fakt, że załatwianie wszystkich formalności trwa zazwyczaj około trzech miesięcy. Zanim zostaniesz przydzielona do zagranicznej rodziny, będziesz musiała wypełnić kilka formularzy, przygotować swój życiorys, list motywacyjny i portret psychologiczny (cechy charakteru, zainteresowania, umiejętności, itp.), sporządzić minialbum ze zdjęciami Twoimi, Twojej polskiej rodziny i ewentualnie dzieci, które bawiłaś. Potrzebne Ci będą również odpowiednie referencje oraz zaświadczenie o niekaralności. Przydadzą się certyfikaty językowe. Wizę uzyskasz na podstawie zaproszenia, które przyśle Ci strona goszcząca.
Leave a Reply