Belgowie wykazali się większą odwagą niż Austriacy czy Niemcy, ale nieco mniejszą niż Wielka Brytania czy Szwecja, które całkowicie otworzyły swój rynek pracy dla siły roboczej z nowo przyjętych do Unii Europejskiej państw. Belgia wprowadziła bowiem dwuletni okres przejściowy, wobec czego do 2006 roku spotkamy się w tym kraju ze znacznymi ograniczeniami, jeśli chodzi o możliwość znalezienia pracy. Nie oznacza to jednak, że szans nie ma wcale. Nie da się jednak ukryć, iż praca do wzięcia to mianowicie taka praca, której zazwyczaj nie chcą miejscowi.
W związku z ograniczeniami, belgijscy szefowie muszą udowadniać swym władzom, że po oferowane przez nich stanowisko pracy nie zgłosił się żaden tambylec. Najłatwiej więc przed wyjazdem sprawdzić, które sektory nie cieszą się wśród Belgów zbytnią popularnością. Na szczęście takich nie brakuje, a są to głównie prace fizyczne w sektorze budowlanym (elektrycy, stolarze) i transporcie (kierowcy tirów).
Jak w niemal każdym unijnym kraju, poszukiwane są ponadto pielęgniarki – zarówno do szpitali i ośrodków zdrowia, jak i domów spokojnej starości, a więc do opieki nad sędziwymi Belgami.
Leave a Reply