Stażyści są w Unii Europejskiej traktowani jako pracownicy-goście. Na staż można wybrać się po to, by nabyć w wybranym zawodzie odpowiednie doświadczenie, a następnie wrócić do Polski i na miejscu szukać zatrudnienia. Można też wyjechać na staż z nadzieją na znalezienie intratnej posady w wybranym kraju. Jeśli chodzi o wymianę pracowników-gości, Polska podpisała stosowne umowy w tej kwestii z pięcioma krajami: Belgią, Francją, Luksemburgiem i Niemcami oraz Szwajcarią, która do Unii Europejskiej nie należy.
Ofert dla stażystów należy szukać w urzędach pracy bądź bezpośrednio kontaktować się z wybranymi pracodawcami. Trzeba jednak pamiętać, że poszczególne kraje stawiają różnego rodzaju wymagania – zazwyczaj dotyczą one nabytego już doświadczenia i dotychczasowej edukacji. Konieczna jest także dobra znajomość języka lub języków obcych oraz odpowiedni wiek – stażyści nie mogą mieć mniej niż 18 lat, górna granica to zaś, w zależności od kraju, 30-40 lat.
A może program?
Unijnym programem, który obejmuje kształcenie i szkolenie zawodowe, jest Leonardo da Vinci. Program ten funkcjonuje od 1994 roku, a Polska uczestniczy w nim od roku 1998. Z budżetu Leonarda finansowane są najrozmaitsze przedsięwzięcia, mające dostosować edukację zawodową do potrzeb rynku pracy. Są to więc staże i praktyki zawodowe dla uczniów, studentów i absolwentów, ale też wyjazdy zagraniczne dla kadry nauczycielskiej czy doradców zawodowych w celu wymiany doświadczeń.
W Polsce za nadzór nad Leonardem odpowiedzialna jest specjalna agencja (http://leonardo.cofund.org.pl) i to ona udziela bliższych informacji na temat możliwości wyjazdu. Agencja nie prowadzi jednak rekrutacji, a jedynie zarządza programem w naszym kraju. Działanie Leonarda zaczyna się od osoby, która chciałaby odbyć staż w wybranym przez siebie państwie Unii Europejskiej, z Unią stowarzyszonym (Bułgaria, Rumunia) lub krajem EFTA/EEA (Islandia, Liechtenstein, Norwegia). Osoba ta musi następnie zainteresować swoim pomysłem uczelnię, organizację pozarządową, urząd pracy czy przedsiębiorstwo. Wymagania wobec wnioskodawcy mogą być różne – zależą po prostu zarówno od organizacji wysyłającej za granicę, jak i firmy, która przyjmuje na staż.
Osoby, których wyjazd dofinansowany jest z budżetu programu Leonardo da Vinci, nie płacą za podróż, ubezpieczenie, zakwaterowanie, wyżywienie, a nawet za dojazdy do miejsca praktyk. Pieniądze na utrzymanie przelewane są jednorazowo na ich konto lub – jeśli wyjazd ma trwać dłużej -w ratach. Przebywająca na zagranicznych praktykach osoba musi więc nie tylko umiejętnie zagospodarować przyznaną kwotę, ale również rozliczyć się szczegółowo z poniesionych wydatków (inaczej będzie musiała zwrócić dofinansowanie).
Leave a Reply